Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

Κεραυνός εν (αν)Αι(ρυ)θρία

                                            
    του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

η  «πινακοθήκη» και η  «εργαλειοθήκη»

Μπορεί ο σημερινός υπέρτιτλος να φαντάζει άκρως σουρεαλιστικός, αλλά  μακριά από μένα  κάθε πρόθεση εκκεντρισμού.  Ισχυρίζομαι ότι η τιτλοφόρηση δεν είναι παρά η, έστω αδόκιμη, αποτύπωση  μιάς ακραίας σουρεαλιστικής πραγματικότητας που οι «επιβήτορες» - ηγήτορες, μας  επιφυλάσσουν. 
Και  εξηγούμαι:
Ήδη από την αρχή της κρίσης όλες οι Κυβερνήσεις (Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά)  εφάρμοσαν, και συνεχίζουν, σωρεία  πολιτικών που χαρακτηρίζονται από την  μνημονιακή επιβολή, την εντεινόμενη αγριότητα και την κατακρεούργηση κάθε έννοιας δικαίου ή απλώς αυτονόητου.  Κοινός παρανομαστής όλων αυτών των πολιτικών είναι ότι εφαρμόστηκαν, σε παγκόσμιο επίπεδο, για πρώτη φορά στον τόπο μας.  Έχει γραφτεί άλλωστε ότι η Ελλάδα αποτελεί το πεδίο  ενός ευρύτερου «πειράματος», τα αποτελέσματα του οποίου θα καθορίσουν  το ακριβές σημείο τήξης των αντιστάσεων ενός λαού, ώστε στο εγγύς μέλλον να εφαρμοστούν τα αντιστοίχως αναλογούντα και σε  άλλους.
Οι Κυβερνήσεις μας λοιπόν εκτελούν ένα προσχεδιασμένο πείραμα.  Ακριβώς όπως ο «Θείος»  Ιωσίας  Τέριγκτων που διάλεξε, τυχαία, δύο μεταξύ τους άγνωστους νέους,  τον Αντρέα Ντενιέ και την Αλίντα Πασκουάλε,  για να τους καταστήσει (δήθεν)  μοναδικούς κληρονόμους, της (δήθεν) αμύθητης περιουσίας του, στο γνωστό θεατρικό έργο του Νίκου Τσιφόρου «Η πινακοθήκη των ηλιθίων».
Φυσικά για την εκτέλεση κάθε εργαστηριακού πειράματος, απαιτούνται κάποιες συγκεκριμένες συνθήκες και ειδικές παραδοχές, που, σπανιότατα, βρίσκουν εφαρμογή στην πραγματική ζωή.  Γι’ αυτό άλλωστε και η αναφορά στα αποτελέσματα τους συνοδεύεται από το συντομογραφικό  «υπό κ.σ.» (δηλαδή « υπό  κανονικές συνθήκες»).
Έτσι και κατά την εκτέλεση του δικού μας «πειράματος», της «πινακοθήκης των ηλιθίων (Ελλήνων)»,  είναι  αναγκαίες κάποιες ειδικές παραδοχές.
Κατά σειράν: 
Η απαρέγκλιτη  εφαρμογή των μέτρων οδηγεί σε success story.
Το success story σε πρωτογενές πλεόνασμα. 
Το πρωτογενές πλεόνασμα στο τέλος των μνημονίων.
Οσονούπω λοιπόν (πριν τον Μάϊο) τελειώνει το μνημόνιο  (κι άσε τον ΣΥΡΙΖΑ να σκούζει ότι θα  το «σκίσει», άμα γίνει Κυβέρνηση).
Επειδή όμως η πραγματική ζωή δεν  αποτυπώνεται με αστερίσκους (*) και «υπό κ.σ.»,  ακόμα και οι «σύμμαχοι» σαρκάζουν με το success story, αμφισβητούν το «πρωτογενές πλεόνασμα» και εγγράφουν (οι Τροικανοί) εκθέσεις για ένα τεράστιο «χρηματοδοτικό κενό την διετία 2014 - 2015» που απαιτεί την άμεση λήψη νέων, σκληρών και οριζόντιων μέτρων: Απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας στο λιανεμπόριο, πώληση μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων εκτός φαρμακείου, κατάργηση των «εισφορών υπέρ τρίτων», επέκταση της σήμανσης «φρέσκο γάλα»  και στο παστεριωμένο κ.λ.π.
Νέο μνημόνιο δηλαδή;
Ναι αλλά μη το φωνάζεις. Μπορούμε να το ονοματίσουμε αλλιώς.  Ας πούμε…..ας πούμε…… «Εργαλειοθήκη»…..πώς σου φαίνεται;   Πολύ «λαϊκό» ε;  Μπορούμε όμως  να του δώσουμε κάποια αίγλη. Θα το ονοματίσουμε «Εφαρμογή συστάσεων της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ,  για την ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής Οικονομίας»!!! Τέλειο; Μην ξεχνάς σε ποιούς  απευθυνόμαστε.  Στην «πινακοθήκη των ηλιθίων».

Υ.Γ.   Για  όσους  δεν  γνωρίζουν   το τέλος   της  Ιστορίας  του  Ν. Τσιφόρου, 
          ενημερώνω  ότι  οι δύο  νέοι κατέστρεψαν  το «πείραμα» του «Θείου» 
          Ιωσία     Τέριγκτων,    καθώς     στο   τέλος   αγαπήθηκαν   σφόδρα.    Η       
          αληθινή  ζωή   και   πάλι  θριάμβευσε.

 Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" της Καλαμάτας  στο φύλλο του ΣΚ  15/3 & 16/3/2014

Σάββατο 22 Μαρτίου 2014

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΙΓΑΛΕΩ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΙΡΜΠΑ

Αγαπητοί-ές συμπολίτες-τισσες
Αισθάνομαι την ανάγκη να απευθυνθώ σ’ εσάς εκ μέρους της ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ Αιγάλεω, μιας ιστορικής δημοτικής παράταξης ενεργών πολιτών, που ανήκουν στην ευρύτερη Αριστερά, την οικολογία και δημοκρατικό αντιφασιστικό χώρο, μιας παράταξης με ρίζες στην περίοδο Μαυροθαλασίτη, φυσικής συνέχειας της περιόδου Μυστακόπουλου.

 Σε όλους τους Αιγαλιώτες και τις Αιγαλιώτισσες που βιώνουμε στο πετσί μας την πολύπλευρη κρίση που διέρχονται η χώρα και η πόλη μας, κρίση που οφείλεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στις καταστροφικές μνημονιακές πολιτικές, αλλά και στις απαράδεκτες, διαχρονικά, πολιτικές και πρακτικές των κομμάτων που μας κυβερνούν, και να σας καλέσω να συστρατευθείτε στον αγώνα για την υπέρβασή της.

Στην πόλη μας, η εμφανής αδυναμία της σημερινής δημοτικής Αρχής (Καρδαράς) έστω και στοιχειώδους διαχείρισης και η υπερχρέωση του δήμου από τις πελατειακές πρακτικές της προηγούμενης (Καλογερόπουλος) επιδείνωσαν ακόμη περισσότερο την κατάσταση.

Η εικόνα που παρουσιάζει η πόλη μας όσον αφορά την καθαριότητα, το πράσινο, την εξυπηρέτηση πολιτών, οι αυθαίρετες αντιαισθητικές καταλήψεις στους δημόσιους χώρους, αλλά και τα κλειστά μαγαζιά και οι ουρές -ανέργων στον ΟΑΕΔ, νεόπτωχων στα συσσίτια  της Εκκλησίας και στο Κοινωνικό Παντοπωλείο, στις προσφορές συλλόγων και φορέων της πόλης, απελπισμένων για ρυθμίσεις σε ΔΕΗ και Εφορία και από τους απειλούμενους να χάσουν την πρώτη κατοικία τους από τους πλειστηριασμούς των τραπεζών - αποτελούν τη θλιβερή καθημερινή πραγματικότητα.

Μια πραγματικότητα που καλούμαστε όλοι μαζί, με «λογισμό και μ΄ όνειρο», να ανατρέψουμε. Με ενωτικούς, μαζικούς, ειρηνικούς αγώνες αυτοδιοίκησης – εργαζόμενων – τοπικών κοινωνιών για τη δημοκρατική ανατροπή των νεοφιλελεύθερων μνημονιακών πολιτικών, με αλληλεγγύη και συμμετοχή στην ουσιαστική στήριξη των συνδημοτών μας, έτσι που κανένας να μην αισθάνεται μόνος του στην κρίση, έτσι ώστε κάθε κάτοικος της πόλης μας να έχει πρόσβαση στα στοιχειώδη δημόσια αγαθά (ρεύμα, νερό, υγειονομική περίθαλψη), στέγη και τροφή.

Γνωρίζουμε τις δυσκολίες που έχουμε, την ισοπέδωση των Δήμων και της κοινωνίας από τα μνημόνια, τις απολύσεις και τους περιορισμούς, την τραγική οικονομική κατάσταση του Δήμου, το νεοναζιστικό φίδι που τριγυρνάει και στις γειτονιές μας. Όμως θεωρούμε ότι όλοι μαζί μπορούμε και έχουμε τη δυνατότητα να αντιστρέψουμε την πορεία, να αλλάξουμε την εικόνα και τη ζωή μας, με σχέδιο και οργάνωση, με πάλη και διεκδίκηση, με αλληλεγγύη και συμμετοχή. 

Οι δημοτικές εκλογές του Μάη μπορούν να γίνουν η νέα αρχή.

Μπορούμε να κάνουμε το Αιγάλεω «πόλη κοινωνικής αλληλεγγύης», αρκεί να συντονίσουμε τις δράσεις του Δήμου, της Εκκλησίας, της εκπαιδευτικής κοινότητας, συλλόγων και πρωτοβουλιών, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας χωρίς ψευδεπίγραφους διαχωρισμούς και σκοπιμότητες, να ενεργοποιήσουμε το πολύτιμο κοινωνικό κεφάλαιο στις γειτονιές μας.

Μπορούμε να σχεδιάσουμε ένα καλύτερο μέλλον, με δημοκρατία και συμμετοχή, πρόγραμμα και κοινωνικά δίκαιη τοπική οικονομική πολιτική, επιβαρύνοντας τις μεγάλες επιχειρήσεις, τα πολυκαταστήματα και τις τράπεζες και ελαφρύνοντας τα νοικοκυριά και τις μικρές επιχειρήσεις.  Διατηρώντας τον δημόσιο κοινωνικό χαρακτήρα και βελτιώνοντας την παροχή των υπηρεσιών, βάζοντας φραγμό στις ιδιωτικοποιήσεις και στην υπερφορολόγηση των πολιτών.

Μπορούμε να κάνουμε πιο ανθρώπινη την πόλη και τον δημόσιο χώρο κτήμα όλων, εφαρμόζοντας τον κανονισμό λειτουργίας των κοινόχρηστων χώρων, στου οποίου τη δημιουργία πρωτοστατήσαμε, για να συνυπάρχουν αρμονικά κάτοικοι και επιχειρήσεις.

Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία τις τεκτονικές  χωροταξικές αλλαγές στον Ελαιώνα (Κεντρικός Σταθμός Υπεραστικών Λεωφορείων, Τέμενος, Σταθμός Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων κ.λπ.) και τις επιπτώσεις  στη ζωή  της πόλης από τη λειτουργία  και των τριών σταθμών του μετρό. 

Μπορούμε να αλλάξουμε την εικόνα στην καθαριότητα και το πράσινο, με ανακύκλωση και βιοκλιματικό σχεδιασμό, με αναδιάρθρωση και επανασχεδιασμό των υπηρεσιών, με στόχο την άμεση εξυπηρέτηση, αλλά και τη συνειδητή  συμμετοχή  των πολιτών.

Μπορούμε πολλά να κάνουμε με την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, διασφαλίζοντας την ανέξοδη πρόσβαση  όλων σε αυτές, την άμεση ηλεκτρονική εξυπηρέτηση των πολιτών, τη στήριξη και την προώθηση των επιχειρήσεων της περιοχής μας.

Σ΄ αυτή την προσπάθεια, γι’ αυτά και για άλλα ,που αποτυπώνουμε με σαφήνεια στο πρόγραμμά μας, σας καλούμε να συμμετάσχετε για να αλλάξουμε προς το καλύτερο τον εαυτό μας και την πόλη μας, με αλληλεγγύη και διεκδίκηση μιας κοινωνικά δίκαιης και περιβαλλοντικά βιώσιμης ανάπτυξης -στο μέτρο των δυνατοτήτων μας και σε ό,τι μας αναλογεί- στο Αιγάλεω, στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στον κόσμο.

Ο επικεφαλής,
Υποψήφιος Δήμαρχος
Δημήτρης Μπίρμπας

Τετάρτη 5 Μαρτίου 2014

Για τους «ανεξάρτητους» υποψηφίους δημάρχους στο Χαϊδάρι



             Γίνεται πολύς λόγος περί της «ανεξαρτησίας» των υποψηφίων στο Δήμο μας.
Ας προσπαθήσουμε να δούμε τα πράγματα λίγο με καθαρό μυαλό. Από τους έως τώρα υποψηφίους στο Χαϊδάρι μόνο οι κκ Θοδωρής Σπηλιόπουλος και ο Μ. Σελέκος δήλωσαν ξεκάθαρα ότι υποστηρίζονται από τον ΣΥΡΙΖΑ και Οικολόγους Πράσινους ο πρώτος και από το ΚΚΕ ο δεύτερος. Όλοι οι υπόλοιποι δηλώνουν «ανεξάρτητοι». Τυχαίο;
                Θα προχωρήσω με ερωτήματα.
1.     Έχουν σχέση τα πολιτικά κόμματα με τις υποψηφιότητες στην Τοπική αυτοδιοίκηση (ΤΑ); Βεβαίως και έχουν, αφού το καθένα έχει συγκεκριμένες ιδεολογίες και προτάσεις για το πώς φαντάζονται την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τι ρόλο θέλουν να διαδραματίσει.
2.     Έχουν σχέση οι υποψήφιοι δήμαρχοι (του Χαϊδαρίου για παράδειγμα) με τα πολιτικά κόμματα; Βεβαίως και έχουν, αφού προέρχονται απ’ αυτά, έχουν ιδεολογικό υπόβαθρο ή αναφορά σ’ αυτά, επομένως λίγο ή πολύ αποδέχονται τις κύριες γραμμές του κόμματος στο οποίο ανήκουν. Ακόμη και κάποιοι οι οποίοι πίνουν νερό στο όνομα της «ανεξαρτησίας» τους στις διακηρύξεις τους διαφαίνεται το ιδεολογικό υπόβαθρο πάνω στο οποίο θα χτίσουν την πολιτική τους για το Δήμο. Φαίνεται άλλωστε καθαρά από τις πρώτες διακηρύξεις τους. Πολλοί απ’ αυτούς ακολουθούν την μέθοδο της αποσιώπησης δια της γενίκευσης.Και η αποσιώπηση όπως λέει κι ο Μπρεχτ  είναι ένας ωραίος τρόπος να κρύψεις την αλήθεια. Να μην πω για τη γενίκευση που ουσιαστικά ισοπεδώνει την πολιτική ουσία των προβλημάτων.
3.     Γιατί η ΤΑ έχει σχέση με την κεντρική πολιτική σκηνή; Γιατί πολύ απλά τίποτε δεν κινείται αυτόνομα από την πολιτική που ασκούν τα κόμματα.
4.   Απλά παραδείγματα. Θα έχουμε έναν δήμο ο οποίος θα είναι πετσοκομμένος από προσωπικό και πιστώσεις; Αφού η κεντρική πολιτική σκηνή καθορίζει τις διαθεσιμότητες, τις απολύσεις αλλά και τις πιστώσεις. Ο «ανεξάρτητος» δήμαρχος τι ακριβώς θα κάνει ακριβώς; Θ’ αντιταχθεί σ’ αυτή την καταστροφική πολιτική, θα διεκδικήσει πιστώσεις και προσωπικό για να στελεχωθεί ο Δήμος; Αν ακολουθήσει ας πούμε τη γραμμή «μικρός και ευέλικτος δήμος» και τις πιστώσεις θα τοις βρούμε από μόνοι μας; Αυτή είναι μια πολιτική- πολιτικότατη θέση και μάλιστα κομματική-κομματικότατη και σήμερα δικομματική που θα την πληρώσουν οι πολίτες με αυξημένους φόρους και χαράτσια; Αν ακολουθήσει το δρόμο της σύγκρουσης, της διεκδίκησης, της συμμετοχής τότε πάλι έχει πολιτικό-ιδεολογικό και κομματικό πρόσημο.
5.    Τα μαζεύουν όλοι με τον ίδιο τρόπο τα σκουπίδια; Όχι είπε η Ρένα Δούρου και κάποιοι καλοθελητές έσπευσαν να χλευάσουν ή να σχολιάσουν πικρόχολα. Λες και ο σχολιασμός τους και η θέση τους ώς απάντηση στην ρένα Δούρου «ναι με τον ίδιο τρόπο μαζεύονται τα σκουπίδια» δεν είναι πολιτική θέση, μην πω πάλι κομματική θέση. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος. Οι «ανεξάρτητοι» υποψήφιοι σκέπτονται να ξεφορτωθούν τα σκουπίδια δίνοντας τα σε εργολάβους που περιμένουν σαν αρπακτικά ή όχι; Αυτό δεν είναι κομματική θέση; Ή θα προσπαθήσουν να βελτιώσουν τη λειτουργία του Δήμου, θα τον συντονίσουν ούτως ώστε από τα σκουπίδια να έχουν κέρδη; Αυτό πάλι δεν είναι κομματική θέση;
6.  Ο δήμαρχος είναι έτοιμος ν’ αντιπαλέψει τα τοπικά συμφέροντα ή απλώς θα τα παρακολουθεί για να μην πω να τα διευκολύνει; Τσιμουδιά από τις πρώτες διακηρύξεις των υποψηφίων. Αυτό δεν είναι κομματική-κομματικότατη θέση;
7.    Ο δήμαρχος θα είναι εκείνος που θα συναποφασίζει με το δημοτικό Συμβούλιο και τους Πολίτες κι αν ναι με ποιον τρόπο, γιατί δε το λένε; Και να προχωρήσω. Αυτή είναι μια απευθείας λογική που κάποια κόμματα την ακολουθούν και κάποια όχι. Ακόμη και το πώς ανακηρύσσεται κάποιος υποψήφιος έχει σημασία
Δυστυχώς «το φρούτο» των φετινών εκλογών σ’ όλη τη χώρα , αλλά και στο Χαϊδάρι το λένε «ανεξάρτητος» ή «αυτοδιοικητικός».
Έτσι μας προέκυψε ανεξάρτητος και αυτοδιοικητικός ο Σγουρός (που θέλει να πουλήσει το Ελληνικό τον ΟΛΠ όσο όσο), ο Μιχαλολιάκος του Πειραιά , α ναι και ο Στ. Θεοδωράκης, άνθρωπος των ΜΜΕ. Ακόμη και στο Χαϊδάρι μας προέκυψαν «ανεξάρτητοι» οι κκ. Ντηνιακός Β, ο Α. Μποζίκας, Η. Δρούλλιας ακόμη και η Καμπόλη λες και δε γνωρίζουμε.
Τα περί ικανού δημάρχου που το ακούμε κι αυτό. Βεβαίως και πρέπειο να είναι κάποιος ικανός να αναλάβει υψηλά καθήκοντα. Αλλά θα πρέπει νε έχει και ικανή πολιτική από πίσω του. Γιατί άλλο ικανός να δημιουργήσεις ένα δήμο πρότυπο και άλλο ικανός να καταστρέψεις, να ξεπουλήσεις δημόσια περιουσία στο όνομα της αξιοποίησης και των επενδύσεων.
Τους σωτήρες το Χαϊδάρι τους έχουμε πλέον βαρεθεί. Τώρα αποφάσισαν να παίξουν «ανεξάρτητοι». Ο Δήμος μας πλέον αναστενάζει. Χρειάζεται συγκεκριμμένη πολιτική που θ’ απελευθερώσει το Δήμο. Θα τον καθιστά κέντρο ανάπτυξης της πόλης. Οι πολίτες θ’ αναφέρονται σ’ αυτόν.
Τελειώνοντας οι «ανεξάρτητοι» υποψήφιοι έχουν το λόγο τους να παρουσιάζονται ως τέτοιοι. Είτε γιατί δεν μπορούν να δουν στα μάτια το λαό με τις καταστροφικές πολιτικές των κομματικών τους φορέων οι οποίοι θα πανηγυρίζουν το βράδυ των εκλογών, είτε γιατί η φιλοδοξία τους εμπεριέχει και τη θέση του Δημάρχου.
Το φρούτο «ανεξάρτητος» δυστυχώς δεν προέρχεται από κάποιο αυτοφυές δέντρο της «ανεξαρτησίας» και της δήθεν «μη κομματικοποίησης». Πρόκειται για ένα μεταλλαγμένο φρούτο το οποίο έχει φυτρώσει σε κομματικά επιτελεία ή σε προσωπικές και μόνο φιλοδοξίες. Κι όπως πολύ καλά γνωρίζουμε τα μεταλλαγμένα τρόφιμα είναι και αφύσικα προϊόντα σαπίζουν εύκολα και κάνουν κακό στην υγεία.
Προφυλαχτείτε! Όχι στα μεταλλαγμένα και τους «ανεξάρτητους» μεταλλαγμένους.
Πρόκειται για τα ίδια κομματικά φρούτα που παρουσιάζονται ως «ανεξάρτητοι».