Η Ανεργία και ο ρόλος της Τοπικής αυτοδιοίκησης

Δέσποινα Δ. Σπάθα 

Δικηγόρος

Υποψήφια δημοτική σύμβουλος

με τους ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ - ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ

Αποδόμηση των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων   

Το εργατικό δίκαιο και το δίκαιο της κοινωνικής ασφάλισης αποτελούν την ομάδα των λεγόμενων κοινωνικών δικαίων, δηλαδή οι ρυθμίσεις τους δεν είναι κοινωνικά ουδέτερες και αφηρημένες αλλά εξυπηρετούν συγκεκριμένους κοινωνικούς σκοπούς. Το εργατικό δίκαιο από καταβολής είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την προσωπικότητα, την αξιοπρέπεια και την ισορροπία συντελεστών της παραγωγικής διαδικασίας. Το εργατικό δίκαιο είναι δίκαιο προστασίας του αδύνατου μέρους της εργασιακής σύμβασης, δηλαδή του εργαζόμενου έναντι του εργοδότη. Χρόνια πριν, από τον 19^ο αιώνα είχαν ξεκινήσει οι αγώνες των εργατών για τη βελτίωση των όρων παροχής της  μίσθωσης της εργατικής τους δύναμης στους καπιταλιστές, με αποκορύφωμα τη ματωμένη Πρωτομαγιά του Σικάγου το 1866 για την καθιέρωση της οκτάωρης εργασίας. Μέχρι πρότινος, το εργατικό δίκαιο λειτουργούσε για να αντιμετωπίσει την εξαθλίωση που έφερνε η ουσιαστική εκμετάλλευση των εργαζομένων από την εξουσία των εργοδοτών. Σήμερα η εργατική νομοθεσία έχει υποστεί τέτοιο πρωτοφανές πλήγμα που ουσιαστικά ακυρώνει τους αγώνες και τις διεκδικήσεις των προηγούμενων ετών, με αποτέλεσμα την έκρηξη της ανεργίας και την υποβάθμιση των εργασιακών σχέσεων. Οι μνημονιακές πολιτικές διέπονται από τη λογική ότι το πρόβλημα της χαμηλής ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, θα αντιμετωπιστεί μέσω της «εσωτερικής υποτίμησης», δηλαδή της μείωσης του εργατικού κόστους, κυρίως με την περικοπή των μισθών και με τον εν γένει περιορισμό των εργασιακών δικαιωμάτων. Με αυτή τη λογική θεσμοθετήθηκαν μέτρα που αποδομούν τη συλλογική αυτονομία καθώς και μια σειρά κοινωνικών κατακτήσεων, με στόχο την περαιτέρω συμπίεση του εργασιακού κόστους.

     Όλη αυτή τη πρωτοφανής επίθεση συμπληρώνει μία σειρά μέτρων «λιτότητας» που παραβιάζουν κατάφορα τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αν και δεν έχει μεσολαβήσει ευθεία κατάλυση του Συντάγματος, η καθημερινή πράξη χαρακτηρίζεται από συνεχείς παραβιάσεις π.χ. με την ισοπέδωση του κοινωνικού δικαιώματος για δίκαια αμειβόμενη εργασία (άρθρο 22 παρ. 1 Συντ.), με την επιβολή φόρων σε πρόσωπα στερούμενα φοροδοτικής ικανότητας κατά παράβαση του άρθρου 4 παρ. 5 του Συντάγματος κ.ά

     Τα πιο σημαντικά νομοθετήματα δεν αποτελούν προϊόν δημόσιας αντιπαράθεσης, αλλά υιοθετούνται με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου χωρίς τις απαραίτητες προβλεπόμενες προϋποθέσεις, ενώ ακόμη και όταν ακολουθείται η συνήθης διαδικασία, η Κυβέρνηση εφευρίσκει τρόπους περιθωριοποίησης της λαϊκής αντιπροσωπείας.

     Το εργατικό δίκαιο έχει εκ βάθρων κλονιστεί και οι συνταγματικές εγγυήσεις που το περιέβαλλαν εξουθενώθηκαν. Δικαιώματα που εύρισκαν προστασία στο Σύνταγμα και στις διεθνείς συμβάσεις καταργούνται ή συρρικνώνονται και αρχές, όπως η αναλογικότητα, χάνουν το νόημά τους.

     Σε ευρωπαϊκό δε επίπεδο εξακολουθούν να υπάρχουν δικαιώματα που στην Ελλάδα απαιτείται η κατάργησή τους: άδικες και αναξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας με ημερομίσθια πείνας κατά παράβαση του άρθρου 31 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, αποκλείεται εκ των προτέρων η δημιουργία οικογένειας από τους νέους (άρθρο 9) αφού η ανεργία τους ξεπερνάει το 60%, δημεύεται η περιουσία των φυσικών προσώπων - ομολογιούχων του ελληνικού δημοσίου κατά παράβαση του άρθρου 17, παύει η καταβολή έστω και της πενιχρής σύνταξης του ΟΓΑ σε δεκάδες χιλιάδες άπορους ανασφάλιστους υπερήλικες κατά παράβαση του άρθρου 25, καταργούνται πρακτικά οι συλλογικές συμβάσεις κατά παράβαση του άρθρου 28 κ.λ.π 

Η εργασία είναι δικαίωμα όχι πολιτική εξαγγελία

     Σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία θα πρέπει να γίνει σαφές ότι η εργασία είναι δικαίωμα και όχι πολυτέλεια! Οι ευκαιριακές-επικοινωνιακές λύσεις που προτείνονται, μεταξύ άλλων μέσω προγραμμάτων αμφίβολης αποτελεσματικότητας και μερικής απασχόλησης με μισθούς πείνας, ανασφάλιστη εργασία, δε λύνουν ούτε καν πρόσκαιρα το πρόβλημα. Εξάλλου η εργασία χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς τη διασφάλιση συνθηκών εργασίας, χωρίς να συνοδεύεται με κοινωνικές παροχές δεν έχει νόημα. Η σύλληψη αυτής της απλής παραδοχής της εργασίας ως δικαίωμα, έχει σαν άμεσο αποτέλεσμα την ενεργοποίηση των πολιτών ως προς τις απαιτήσεις που έχουν απέναντι στην εκάστοτε τοπική ή εθνική εξουσία.

     Δυστυχώς η απαξίωση του πολιτικού συστήματος έχει οδηγήσει ένα μεγάλο μέρος των συμπολιτών μας στην παθητική αντιμετώπιση των ζοφερών προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε. Έτσι, η σταδιακή υιοθέτηση της βουβής αγανάκτησης οδηγεί σε πολίτες που επιλέγουν (αν εξακολουθούν να επιλέγουν) χωρίς ουσιαστικά πολιτικά κριτήρια, ενώ ορισμένοι από αυτούς επιλέγουν μέσα από την πλέον αναχρονιστική πρακτική της εκμετάλλευσης  προσωπικών σχέσεων με τα όργανα εξουσίας. Από την άλλη, η ισοπεδωτική άποψη «είστε όλοι ίδιοι» είναι μία άλλη εύκολη δικαιολογία αποστασιοποίησης από τα θέματα που μας αφορούν και μπορεί να καταλήξει σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια μιας τοπικής κοινωνίας η οποία θα λειτουργεί χωρίς υπεύθυνες αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς!

Ο ρόλος της τοπικής αυτοδιοίκησης και οι ΠΣΔ-ΟΠ για την ανεργία.

     Η σημασία της τοπικής αυτοδιοίκησης  στο θέμα της ανεργίας είναι εμφανής αν αναλογιστεί κανείς το σημαντικό ποσοστό των δημόσιων δαπανών που διαχειρίζεται η τοπική αυτοδιοίκηση στην υπόλοιπη Ευρώπη. Πέρα όμως από τα οικονομικά μεγέθη, η τοπική αυτοδιοίκηση οφείλει να έχει θέση και ρόλο απέναντι σε ένα τόσο κομβικό ζήτημα όπως είναι η ανεργία και τα επακόλουθα αυτής για την τοπική κοινωνία.

     Ο Δήμος Χαϊδαρίου πρέπει να είναι συμπαραστάτης στον αγώνα της πόλης και κυρίως των ανθρώπων της για την υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων. Οι μνημονιακές πολιτικές που θέλουν να μετατρέψουν τη χώρα σε ένα γενικευμένο νεοφιλελεύθερο οικονομικό «χώρο», λειτουργούν έχοντας στον πυρήνα τους τη βασική μεθόδευση ενίσχυσης της ιδιωτικής κερδοφορίας, μέσα από τη συμπίεση των μισθών την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και της αγοράς εργασίας, τη διάλυση του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος για χάρη μιας ανεξέλεγκτης κερδοσκοπίας υπερ των ιδιωτών .

     Η Καλλικρατική νομοθεσία (για την οποία τεχνηέντως αποφεύγουν να τοποθετηθούν τα μνημονιακά στελέχη-υποψήφιοι!) ουσιαστικά λειτουργεί ως εργαλείο επιβολής αυτού του νεοφιλελεύθερου μοντέλου στους Δήμους οι οποίοι αποτελούσαν το τελευταίο οχυρό του κοινωνικού κράτους και της κοινωνικής πολιτικής.

     Εμείς , οι Πολίτες σε Δράση- Οικολόγοι Πράσινοι, όντας εδώ και δεκαετίες δίπλα στον κόσμο του Χαϊδαρίου, συγκρουόμενοι με τα εκάστοτε κυρίαρχα συμφέροντα και στοχεύοντας σε λύσεις προς όφελος των πολιτών, μιλάμε  ανοιχτά και ξεκάθαρα και έχουμε περιλάβει στο πρόγραμμά μας μία σειρά μέτρων, προτάσεων και μεταρρυθμίσεων που δεν αποτελούν ευκαιριακές πολιτικές εξαγγελίες αλλά αποσκοπούν στην παραγωγική ανασυγκρότηση με ενεργητικές δομές καταπολέμησης της ανεργίας οι οποίες μεταξύ άλλων προβλέπουν*: 

1. Την εκπαίδευση και τη δια βίου μάθηση, καθώς και την ενθάρρυνση της συμμετοχής των νέων σε δράσεις που καλλιεργούν και αναδεικνύουν τις δυνατότητές τους 
2. Τη δημιουργία θέσεων εργασίας : α) με τη στήριξη και ανάπτυξη του τουρισμού στο Χαϊδάρι (προβολή και αξιοποίηση πολιτισμικών μνημείων και τόπων περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος), β) μέσα από την εφαρμογή ενός νέου σύγχρονου τρόπου συλλογής και διαχείρισης των απορριμάτων (ενάντια στην ιδιωτικοποίηση), γ) με τη δημιουργία μουσείου της πόλης και δημοτικού Πανεπιστημίου, δ) με την επανεξέταση του αντικειμένου και του τρόπου λειτουργίας της δημοτικής επιχείρησης, συμπεριλαμβανομένων των μισθωμένων δημοτικών καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος και την εξέταση της δυνατότητας δημιουργίας νέων, αναπτυξιακών επιχειρήσεων του δήμου  ε) με την επανασύσταση σε ετήσια βάση της “Γιορτής Κρασιού” για Έλληνες παραγωγούς κρασιού και διαφόρων αλκοολούχων ποτών, στ) με κίνητρα για την ίδρυση, λειτουργία και ενίσχυση κοινωνικών και συνεταιριστικών επιχειρήσεων 
3. Τη στήριξη των εργαζομένων και της εργασίας α) διεκδικώντας να μην κλείσουν τα νοσοκομεία στα οποία απασχολούνται εκατοντάδες συμπολίτες μας, β) προωθώντας τις επενδύσεις, γ) δημιουργώντας δομές και υπηρεσίες ενημέρωσης των δημοτών πάνω σε θέματα εργασίας, δ) με πληθώρα κοινωνικών πολιτικών και την οικονομική στήριξη ευπαθών κοινωνικών ομάδων, ε) αναδιαρθρώνοντας την οικονομική πολιτική του Δήμου.
4. Την ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας: α) τη δημιουργία ιστότοπου αγοράς Χαϊδαρίου και Ηλεκτρονικής Λαϊκής Αγοράς, β) με μια φιλική πολιτική συνεταιριστικών επιχειρήσεων, γ) με την παροχή επαγγελματικής στέγης σε μικρές επιχειρήσεις, δ) με την αξιοποίηση εθνικών και ευρωπαϊκών προγραμμάτων, ε) με τη λειτουργία της κάρτας του δημότη.

Όμως πρώτα απ’ όλα πρέπει να σταματήσει η εφαρμογή της καταστροφικής μνημονιακής πολιτικής που δεν οδηγεί πουθενά όσα χρόνια κι αν περάσουν, ώστε Δήμος, Περιφέρεια και κυβέρνηση σε διαβούλευση να χαράξουν ουσιαστική πολιτική παραγωγικής ανασυγκρότησης προς όφελος των εργαζομένων και της κοινωνίας συνολικά.

     Η δημοτική παράταξη των Πολιτών σε Δράση- Οικολόγων Πράσινων, μαζί με κάθε συμπολίτη μας που κατανοεί τη δυναμική της τοπικής κοινωνίας δεσμεύονται ότι θα είναι δίπλα στον εργαζόμενο και στον άνεργο, όπως ήταν μέχρι τώρα δίνοντας το ηχηρό παρόν στην πράξη και όχι στη θεωρία! Γιατί κανένας δε μπορεί να φέρει την αλλαγή στο Χαϊδάρι αν δε σταθεί εκ των προτέρων δυναμικός αρωγός του αγώνα για δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια και εργασία, αν διστάζει να αναφερθεί στον Καλλικράτη και να έρθει σε ρήξη με τα συμφέροντα, αν δεν έχει σαφή πολιτική θέση απέναντι σε αυτή την επίθεση που εξαπολύεται προς τον μισθωτό, τον συνταξιούχο, τον νέο, τον άνεργο.

     Στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές η τάση αποστασιοποίησης ορισμένων δημοτικών παρατάξεων από την κεντρική πολιτική σκηνή συντελείται προφανώς με σκοπό την ψηφοθηρία. Διότι ακόμη και εκείνοι κατανοούν ότι η άμεση ή έμμεση υποστήριξη των μνημονιακών πολιτικών είναι σε ελεύθερη πτώση, κάτι που δεν εξυπηρετεί τη δική τους άνοδο! Κάτι ακόμα όμως το οποίο επιβάλλεται εξίσου να γίνει κατανοητό -από τους πολίτες αυτή τη φορά- είναι πως το αδιέξοδο στο οποίο βρισκόμαστε δε θα αντιμετωπιστεί ούτε με την απάθεια (αποχή από τις εκλογές) ούτε με το φόβο και την τρομοκρατία. Ας αναλογιστούμε ποιόν συμφέρει η αποχή μας από τα κοινά … Τον καιρό της περίφημης Αρχαίας Αθηναϊκής Δημοκρατίας έγραφε ο Θουκυδίδης ότι «αυτόν που δεν ασχολείται με τα κοινά δεν τον αποκαλούμε φιλήσυχο αλλά άχρηστο». Εξάλλου οι κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες σε κάθε περίπτωση προσδιορίζονται από την πολιτική βούληση, που σημαίνει πως πάντα υπάρχουν επιλογές! Ο λαός μπορεί να επιβάλει ότι θέλει αρκεί να το θέλει.

     Έτσι λοιπόν ακόμη και σε τοπικό επίπεδο θα πρέπει να πάμε ένα βήμα πέρα από τις προεκλογικές υποσχέσεις και να δούμε με κριτική διάθεση ποιος έχει πολιτικό λόγο και βούληση, ποιός είναι σε θέση να σταθεί δίπλα στον Χαϊδαριώτη και όχι δίπλα στις άγριες διαθέσεις των εκφραστών της μνημονιακής πολιτικής που καταστρέφουν το θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης και που σήμερα θα βολεύονταν με Δήμους χωρίς φωνή και χωρίς δύναμη πειθήνια όργανα των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων.

     Επειδή η ανεργία πλήττει και το Χαϊδάρι. Επειδή η εποχή του προσωπικού βολέματος απήλθε ανεπιστρεπτί. Επειδή η νέα γενιά δε μπορεί να περιμένει! Επειδή η λύση είναι η διεκδίκηση, η συμμετοχή και η αλληλεγγύη. Επειδή δε θέλουμε να φοβόμαστε όλα αυτά που θα γίνουν για εμάς χωρίς εμάς. Και επειδή πολύς λόγος έχει γίνει για αυτήν τη περιβόητη ανάπτυξη… Ήρθε η ώρα να σκεφτούμε ποια είναι αυτή η ανάπτυξη που θέλουμε για το Χαϊδάρι; Η ανάπτυξη της ιδιωτικοποίησης των πάντων, του ξεπουλήματος της πολιτιστικής κληρονομιάς, του περιβάλλοντος και της δημόσιας περιουσίας στο βωμό του κέρδους ή η ανάπτυξη με κέντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του;

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΠΡΙΝΟ

Αν κάποτε οι λέξεις χάνουν τη νοηματική τους αξία, προφανώς δεν ευθύνονται οι ίδιες. Όπως και όταν αποκαθιστούν το αξιακό τους  φορτίο. Και στις δύο περιπτώσεις άνθρωποι το διαπράττουν.

Αν η λέξη  «σύντροφος» δεν ήχησε ποτέ φάλτσα στα χείλη κάποιου, αυτός αναμφισβήτητα  ήταν ο  Αποστόλης Πρίνος. 

Το μόνο φάλτσο, βέβαια,  στην διατύπωση αυτής της αλήθειας  είναι η χρήση του παρατατικού «ήταν»,  που σφραγίζει την  αμετάκλητη απουσία του.

Οι λόγοι –κυρίως οι μεταθανάτιοι-  έχουν το στοιχείο της προσωποποιημένης αναφοράς, που σιχαινόταν ο Αποστόλης. Αντίθετα,  αγωνιούσε, επιζητούσε  και  χαιρόταν για συζητήσεις και τοποθετήσεις που θα έλυναν πρακτικά ζητήματα, ιδεολογικές διαλευκάνσεις, στρατηγικές χαράξεις και προγραμματικές αποτυπώσεις.  Τον Αποστόλη δεν αφορούσαν τα πρόσωπα, αλλά τα έργα τους. Για τα έργα περηφανευόταν όταν πραγματώνονταν, γι’ αυτά γκρίνιαζε όταν καθυστερούσαν.

Ο Αποστόλης Πρίνος ήταν στρατιώτης της Αριστεράς, και παρέμεινε τέτοιος κατ’ επιλογή, παρά τις αδιαμφισβήτητες  γνώσεις και ηγετικές του  ικανότητες. Ήδη από τα πρώιμα νιάτα του, από νεαρός φοιτητής  στους μηχανολόγους του Πολυτεχνείου στη Θεσσαλονίκη, ξεχώρισε  για την μαχητική, αταλάντευτη και απολύτως διακριτή παρουσία του, σε όλους τους δύσκολους κοινωνικούς αγώνες (των πρώτων χρόνων μετά την μεταπολίτευση) από το μετερίζι της σπουδάζουσας του Κ.Κ.Ε. στο Α.Π.Θ.

Αργότερα, καταξιωμένος επιστήμονας, συνέχισε αταλάντευτα  την ίδια πορεία (κοντά 30 χρόνια), με το μέταλλο των πραγματικών Αριστερών που δεν ύψωσαν, ούτε για ένα λεπτό, «σημαία ευκαιρίας».

Αταλάντευτος στο Σύλλογο των Μηχανικών, στο Σύλλογο Γονέων, στο Δημοτικό Συμβούλιο, στα Αθλητικά Σωματεία, στη γειτονιά του (Αστυθέα στο Χαϊδάρι), με τον Ενιαίο ΣΥΝ, με τον ΣΥΝ, με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Δούλευε ακατάπαυστα για την μεγάλη ανατροπή. Ζούσε μ’ αυτό το όραμα. Ήταν βέβαιος ότι η γενιά του θα δικαίωνε τους αγώνες του πατέρα του. Ήταν σίγουρος ότι η γενιά του θα παρέδιδε στη νέα γενιά την Ελλάδα (για πρώτη φορά) της Αριστεράς. Έβαζε στοίχημα γι’ αυτό.

Δούλευε ακατάπαυστα και για την ανατροπή στο Δήμο Χαϊδαρίου. Έτρεχε στις γειτονιές, έκανε συσκέψεις, επιμελήθηκε το πρόγραμμα δράσης (το καμάρι του) της νέας Δημοτικής Αρχής, και έθεσε τον εαυτό του, πάλι απλό στρατιώτη, στους «ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ – ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ» και στον υποψήφιο Δήμαρχο Θοδωρή Σπηλιόπουλο (συναγωνιστή του από τα χρόνια της Θεσσαλονίκης). Ζούσε και μ’ αυτό το όραμα. Έβαζε στοίχημα και γι’ αυτό.

Και αφού τα προετοίμασε όλα «έφυγε»,  αφήνοντας σε όλους εμάς την βεβαιότητα του για το κερδισμένο στοίχημα.

Αποστόλη Πρίνο, θα το κερδίσουμε το στοίχημα. Για τα παιδιά σου. Με τα παιδιά σου. Για να λάβουν «εκδίκηση τα όνειρα».

Τον Αποστόλη τον αποχαιρετούμε αύριο 7 Μαϊου στις 16:30  στο Γ΄ Νεκροταφείο .

 

ΠΗΓΗ: ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ-ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ

Κεραυνός εν (αν)Αι(ρυ)θρία

                                            
    του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

η  «πινακοθήκη» και η  «εργαλειοθήκη»

Μπορεί ο σημερινός υπέρτιτλος να φαντάζει άκρως σουρεαλιστικός, αλλά  μακριά από μένα  κάθε πρόθεση εκκεντρισμού.  Ισχυρίζομαι ότι η τιτλοφόρηση δεν είναι παρά η, έστω αδόκιμη, αποτύπωση  μιάς ακραίας σουρεαλιστικής πραγματικότητας που οι «επιβήτορες» - ηγήτορες, μας  επιφυλάσσουν. 

Και  εξηγούμαι:

Ήδη από την αρχή της κρίσης όλες οι Κυβερνήσεις (Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά)  εφάρμοσαν, και συνεχίζουν, σωρεία  πολιτικών που χαρακτηρίζονται από την  μνημονιακή επιβολή, την εντεινόμενη αγριότητα και την κατακρεούργηση κάθε έννοιας δικαίου ή απλώς αυτονόητου.  Κοινός παρανομαστής όλων αυτών των πολιτικών είναι ότι εφαρμόστηκαν, σε παγκόσμιο επίπεδο, για πρώτη φορά στον τόπο μας.  Έχει γραφτεί άλλωστε ότι η Ελλάδα αποτελεί το πεδίο  ενός ευρύτερου «πειράματος», τα αποτελέσματα του οποίου θα καθορίσουν  το ακριβές σημείο τήξης των αντιστάσεων ενός λαού, ώστε στο εγγύς μέλλον να εφαρμοστούν τα αντιστοίχως αναλογούντα και σε  άλλους.

Οι Κυβερνήσεις μας λοιπόν εκτελούν ένα προσχεδιασμένο πείραμα.  Ακριβώς όπως ο «Θείος»  Ιωσίας  Τέριγκτων που διάλεξε, τυχαία, δύο μεταξύ τους άγνωστους νέους,  τον Αντρέα Ντενιέ και την Αλίντα Πασκουάλε,  για να τους καταστήσει (δήθεν)  μοναδικούς κληρονόμους, της (δήθεν) αμύθητης περιουσίας του, στο γνωστό θεατρικό έργο του Νίκου Τσιφόρου «Η πινακοθήκη των ηλιθίων».

Φυσικά για την εκτέλεση κάθε εργαστηριακού πειράματος, απαιτούνται κάποιες συγκεκριμένες συνθήκες και ειδικές παραδοχές, που, σπανιότατα, βρίσκουν εφαρμογή στην πραγματική ζωή.  Γι’ αυτό άλλωστε και η αναφορά στα αποτελέσματα τους συνοδεύεται από το συντομογραφικό  «υπό κ.σ.» (δηλαδή « υπό  κανονικές συνθήκες»).

Έτσι και κατά την εκτέλεση του δικού μας «πειράματος», της «πινακοθήκης των ηλιθίων (Ελλήνων)»,  είναι  αναγκαίες κάποιες ειδικές παραδοχές.

Κατά σειράν: 

Η απαρέγκλιτη  εφαρμογή των μέτρων οδηγεί σε success story.

Το success story σε πρωτογενές πλεόνασμα. 

Το πρωτογενές πλεόνασμα στο τέλος των μνημονίων.

Οσονούπω λοιπόν (πριν τον Μάϊο) τελειώνει το μνημόνιο  (κι άσε τον ΣΥΡΙΖΑ να σκούζει ότι θα  το «σκίσει», άμα γίνει Κυβέρνηση).

Επειδή όμως η πραγματική ζωή δεν  αποτυπώνεται με αστερίσκους (*) και «υπό κ.σ.»,  ακόμα και οι «σύμμαχοι» σαρκάζουν με το success story, αμφισβητούν το «πρωτογενές πλεόνασμα» και εγγράφουν (οι Τροικανοί) εκθέσεις για ένα τεράστιο «χρηματοδοτικό κενό την διετία 2014 - 2015» που απαιτεί την άμεση λήψη νέων, σκληρών και οριζόντιων μέτρων: Απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας στο λιανεμπόριο, πώληση μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων εκτός φαρμακείου, κατάργηση των «εισφορών υπέρ τρίτων», επέκταση της σήμανσης «φρέσκο γάλα»  και στο παστεριωμένο κ.λ.π.

Νέο μνημόνιο δηλαδή;

Ναι αλλά μη το φωνάζεις. Μπορούμε να το ονοματίσουμε αλλιώς.  Ας πούμε…..ας πούμε…… «Εργαλειοθήκη»…..πώς σου φαίνεται;   Πολύ «λαϊκό» ε;  Μπορούμε όμως  να του δώσουμε κάποια αίγλη. Θα το ονοματίσουμε «Εφαρμογή συστάσεων της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ,  για την ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής Οικονομίας»!!! Τέλειο; Μην ξεχνάς σε ποιούς  απευθυνόμαστε.  Στην «πινακοθήκη των ηλιθίων».

Υ.Γ.   Για  όσους  δεν  γνωρίζουν   το τέλος   της  Ιστορίας  του  Ν. Τσιφόρου, 

          ενημερώνω  ότι  οι δύο  νέοι κατέστρεψαν  το «πείραμα» του «Θείου» 

          Ιωσία     Τέριγκτων,    καθώς     στο   τέλος   αγαπήθηκαν   σφόδρα.    Η       

          αληθινή  ζωή   και   πάλι  θριάμβευσε.

 Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" της Καλαμάτας  στο φύλλο του ΣΚ  15/3 & 16/3/2014

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΙΓΑΛΕΩ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΙΡΜΠΑ

Αγαπητοί-ές συμπολίτες-τισσες

Αισθάνομαι την ανάγκη να απευθυνθώ σ’ εσάς εκ μέρους της ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ Αιγάλεω, μιας ιστορικής δημοτικής παράταξης ενεργών πολιτών, που ανήκουν στην ευρύτερη Αριστερά, την οικολογία και δημοκρατικό αντιφασιστικό χώρο, μιας παράταξης με ρίζες στην περίοδο Μαυροθαλασίτη, φυσικής συνέχειας της περιόδου Μυστακόπουλου.

 Σε όλους τους Αιγαλιώτες και τις Αιγαλιώτισσες που βιώνουμε στο πετσί μας την πολύπλευρη κρίση που διέρχονται η χώρα και η πόλη μας, κρίση που οφείλεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στις καταστροφικές μνημονιακές πολιτικές, αλλά και στις απαράδεκτες, διαχρονικά, πολιτικές και πρακτικές των κομμάτων που μας κυβερνούν, και να σας καλέσω να συστρατευθείτε στον αγώνα για την υπέρβασή της.

Στην πόλη μας, η εμφανής αδυναμία της σημερινής δημοτικής Αρχής (Καρδαράς) έστω και στοιχειώδους διαχείρισης και η υπερχρέωση του δήμου από τις πελατειακές πρακτικές της προηγούμενης (Καλογερόπουλος) επιδείνωσαν ακόμη περισσότερο την κατάσταση.

Η εικόνα που παρουσιάζει η πόλη μας όσον αφορά την καθαριότητα, το πράσινο, την εξυπηρέτηση πολιτών, οι αυθαίρετες αντιαισθητικές καταλήψεις στους δημόσιους χώρους, αλλά και τα κλειστά μαγαζιά και οι ουρές -ανέργων στον ΟΑΕΔ, νεόπτωχων στα συσσίτια  της Εκκλησίας και στο Κοινωνικό Παντοπωλείο, στις προσφορές συλλόγων και φορέων της πόλης, απελπισμένων για ρυθμίσεις σε ΔΕΗ και Εφορία και από τους απειλούμενους να χάσουν την πρώτη κατοικία τους από τους πλειστηριασμούς των τραπεζών - αποτελούν τη θλιβερή καθημερινή πραγματικότητα.

Μια πραγματικότητα που καλούμαστε όλοι μαζί, με «λογισμό και μ΄ όνειρο», να ανατρέψουμε. Με ενωτικούς, μαζικούς, ειρηνικούς αγώνες αυτοδιοίκησης – εργαζόμενων – τοπικών κοινωνιών για τη δημοκρατική ανατροπή των νεοφιλελεύθερων μνημονιακών πολιτικών, με αλληλεγγύη και συμμετοχή στην ουσιαστική στήριξη των συνδημοτών μας, έτσι που κανένας να μην αισθάνεται μόνος του στην κρίση, έτσι ώστε κάθε κάτοικος της πόλης μας να έχει πρόσβαση στα στοιχειώδη δημόσια αγαθά (ρεύμα, νερό, υγειονομική περίθαλψη), στέγη και τροφή.

Γνωρίζουμε τις δυσκολίες που έχουμε, την ισοπέδωση των Δήμων και της κοινωνίας από τα μνημόνια, τις απολύσεις και τους περιορισμούς, την τραγική οικονομική κατάσταση του Δήμου, το νεοναζιστικό φίδι που τριγυρνάει και στις γειτονιές μας. Όμως θεωρούμε ότι όλοι μαζί μπορούμε και έχουμε τη δυνατότητα να αντιστρέψουμε την πορεία, να αλλάξουμε την εικόνα και τη ζωή μας, με σχέδιο και οργάνωση, με πάλη και διεκδίκηση, με αλληλεγγύη και συμμετοχή. 

Οι δημοτικές εκλογές του Μάη μπορούν να γίνουν η νέα αρχή.

Μπορούμε να κάνουμε το Αιγάλεω «πόλη κοινωνικής αλληλεγγύης», αρκεί να συντονίσουμε τις δράσεις του Δήμου, της Εκκλησίας, της εκπαιδευτικής κοινότητας, συλλόγων και πρωτοβουλιών, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας χωρίς ψευδεπίγραφους διαχωρισμούς και σκοπιμότητες, να ενεργοποιήσουμε το πολύτιμο κοινωνικό κεφάλαιο στις γειτονιές μας.

Μπορούμε να σχεδιάσουμε ένα καλύτερο μέλλον, με δημοκρατία και συμμετοχή, πρόγραμμα και κοινωνικά δίκαιη τοπική οικονομική πολιτική, επιβαρύνοντας τις μεγάλες επιχειρήσεις, τα πολυκαταστήματα και τις τράπεζες και ελαφρύνοντας τα νοικοκυριά και τις μικρές επιχειρήσεις.  Διατηρώντας τον δημόσιο κοινωνικό χαρακτήρα και βελτιώνοντας την παροχή των υπηρεσιών, βάζοντας φραγμό στις ιδιωτικοποιήσεις και στην υπερφορολόγηση των πολιτών.

Μπορούμε να κάνουμε πιο ανθρώπινη την πόλη και τον δημόσιο χώρο κτήμα όλων, εφαρμόζοντας τον κανονισμό λειτουργίας των κοινόχρηστων χώρων, στου οποίου τη δημιουργία πρωτοστατήσαμε, για να συνυπάρχουν αρμονικά κάτοικοι και επιχειρήσεις.

Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία τις τεκτονικές  χωροταξικές αλλαγές στον Ελαιώνα (Κεντρικός Σταθμός Υπεραστικών Λεωφορείων, Τέμενος, Σταθμός Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων κ.λπ.) και τις επιπτώσεις  στη ζωή  της πόλης από τη λειτουργία  και των τριών σταθμών του μετρό. 

Μπορούμε να αλλάξουμε την εικόνα στην καθαριότητα και το πράσινο, με ανακύκλωση και βιοκλιματικό σχεδιασμό, με αναδιάρθρωση και επανασχεδιασμό των υπηρεσιών, με στόχο την άμεση εξυπηρέτηση, αλλά και τη συνειδητή  συμμετοχή  των πολιτών.

Μπορούμε πολλά να κάνουμε με την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, διασφαλίζοντας την ανέξοδη πρόσβαση  όλων σε αυτές, την άμεση ηλεκτρονική εξυπηρέτηση των πολιτών, τη στήριξη και την προώθηση των επιχειρήσεων της περιοχής μας.

Σ΄ αυτή την προσπάθεια, γι’ αυτά και για άλλα ,που αποτυπώνουμε με σαφήνεια στο πρόγραμμά μας, σας καλούμε να συμμετάσχετε για να αλλάξουμε προς το καλύτερο τον εαυτό μας και την πόλη μας, με αλληλεγγύη και διεκδίκηση μιας κοινωνικά δίκαιης και περιβαλλοντικά βιώσιμης ανάπτυξης -στο μέτρο των δυνατοτήτων μας και σε ό,τι μας αναλογεί- στο Αιγάλεω, στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στον κόσμο.

Ο επικεφαλής, Υποψήφιος Δήμαρχος Δημήτρης Μπίρμπας

Για τους «ανεξάρτητους» υποψηφίους δημάρχους στο Χαϊδάρι

             Γίνεται πολύς λόγος περί της «ανεξαρτησίας» των υποψηφίων στο Δήμο μας.

Ας προσπαθήσουμε να δούμε τα πράγματα λίγο με καθαρό μυαλό. Από τους έως τώρα υποψηφίους στο Χαϊδάρι μόνο οι κκ Θοδωρής Σπηλιόπουλος και ο Μ. Σελέκος δήλωσαν ξεκάθαρα ότι υποστηρίζονται από τον ΣΥΡΙΖΑ και Οικολόγους Πράσινους ο πρώτος και από το ΚΚΕ ο δεύτερος. Όλοι οι υπόλοιποι δηλώνουν «ανεξάρτητοι». Τυχαίο;

                Θα προχωρήσω με ερωτήματα.

1.     Έχουν σχέση τα πολιτικά κόμματα με τις υποψηφιότητες στην Τοπική αυτοδιοίκηση (ΤΑ); Βεβαίως και έχουν, αφού το καθένα έχει συγκεκριμένες ιδεολογίες και προτάσεις για το πώς φαντάζονται την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τι ρόλο θέλουν να διαδραματίσει.

2.     Έχουν σχέση οι υποψήφιοι δήμαρχοι (του Χαϊδαρίου για παράδειγμα) με τα πολιτικά κόμματα; Βεβαίως και έχουν, αφού προέρχονται απ’ αυτά, έχουν ιδεολογικό υπόβαθρο ή αναφορά σ’ αυτά, επομένως λίγο ή πολύ αποδέχονται τις κύριες γραμμές του κόμματος στο οποίο ανήκουν. Ακόμη και κάποιοι οι οποίοι πίνουν νερό στο όνομα της «ανεξαρτησίας» τους στις διακηρύξεις τους διαφαίνεται το ιδεολογικό υπόβαθρο πάνω στο οποίο θα χτίσουν την πολιτική τους για το Δήμο. Φαίνεται άλλωστε καθαρά από τις πρώτες διακηρύξεις τους. Πολλοί απ’ αυτούς ακολουθούν την μέθοδο της αποσιώπησης δια της γενίκευσης.Και η αποσιώπηση όπως λέει κι ο Μπρεχτ  είναι ένας ωραίος τρόπος να κρύψεις την αλήθεια. Να μην πω για τη γενίκευση που ουσιαστικά ισοπεδώνει την πολιτική ουσία των προβλημάτων.

3.     Γιατί η ΤΑ έχει σχέση με την κεντρική πολιτική σκηνή; Γιατί πολύ απλά τίποτε δεν κινείται αυτόνομα από την πολιτική που ασκούν τα κόμματα.

4.   Απλά παραδείγματα. Θα έχουμε έναν δήμο ο οποίος θα είναι πετσοκομμένος από προσωπικό και πιστώσεις; Αφού η κεντρική πολιτική σκηνή καθορίζει τις διαθεσιμότητες, τις απολύσεις αλλά και τις πιστώσεις. Ο «ανεξάρτητος» δήμαρχος τι ακριβώς θα κάνει ακριβώς; Θ’ αντιταχθεί σ’ αυτή την καταστροφική πολιτική, θα διεκδικήσει πιστώσεις και προσωπικό για να στελεχωθεί ο Δήμος; Αν ακολουθήσει ας πούμε τη γραμμή «μικρός και ευέλικτος δήμος» και τις πιστώσεις θα τοις βρούμε από μόνοι μας; Αυτή είναι μια πολιτική- πολιτικότατη θέση και μάλιστα κομματική-κομματικότατη και σήμερα δικομματική που θα την πληρώσουν οι πολίτες με αυξημένους φόρους και χαράτσια; Αν ακολουθήσει το δρόμο της σύγκρουσης, της διεκδίκησης, της συμμετοχής τότε πάλι έχει πολιτικό-ιδεολογικό και κομματικό πρόσημο.

5.    Τα μαζεύουν όλοι με τον ίδιο τρόπο τα σκουπίδια; Όχι είπε η Ρένα Δούρου και κάποιοι καλοθελητές έσπευσαν να χλευάσουν ή να σχολιάσουν πικρόχολα. Λες και ο σχολιασμός τους και η θέση τους ώς απάντηση στην ρένα Δούρου «ναι με τον ίδιο τρόπο μαζεύονται τα σκουπίδια» δεν είναι πολιτική θέση, μην πω πάλι κομματική θέση. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος. Οι «ανεξάρτητοι» υποψήφιοι σκέπτονται να ξεφορτωθούν τα σκουπίδια δίνοντας τα σε εργολάβους που περιμένουν σαν αρπακτικά ή όχι; Αυτό δεν είναι κομματική θέση; Ή θα προσπαθήσουν να βελτιώσουν τη λειτουργία του Δήμου, θα τον συντονίσουν ούτως ώστε από τα σκουπίδια να έχουν κέρδη; Αυτό πάλι δεν είναι κομματική θέση;

6.  Ο δήμαρχος είναι έτοιμος ν’ αντιπαλέψει τα τοπικά συμφέροντα ή απλώς θα τα παρακολουθεί για να μην πω να τα διευκολύνει; Τσιμουδιά από τις πρώτες διακηρύξεις των υποψηφίων. Αυτό δεν είναι κομματική-κομματικότατη θέση;

7.    Ο δήμαρχος θα είναι εκείνος που θα συναποφασίζει με το δημοτικό Συμβούλιο και τους Πολίτες κι αν ναι με ποιον τρόπο, γιατί δε το λένε; Και να προχωρήσω. Αυτή είναι μια απευθείας λογική που κάποια κόμματα την ακολουθούν και κάποια όχι. Ακόμη και το πώς ανακηρύσσεται κάποιος υποψήφιος έχει σημασία

Δυστυχώς «το φρούτο» των φετινών εκλογών σ’ όλη τη χώρα , αλλά και στο Χαϊδάρι το λένε «ανεξάρτητος» ή «αυτοδιοικητικός».

Έτσι μας προέκυψε ανεξάρτητος και αυτοδιοικητικός ο Σγουρός (που θέλει να πουλήσει το Ελληνικό τον ΟΛΠ όσο όσο), ο Μιχαλολιάκος του Πειραιά , α ναι και ο Στ. Θεοδωράκης, άνθρωπος των ΜΜΕ. Ακόμη και στο Χαϊδάρι μας προέκυψαν «ανεξάρτητοι» οι κκ. Ντηνιακός Β, ο Α. Μποζίκας, Η. Δρούλλιας ακόμη και η Καμπόλη λες και δε γνωρίζουμε.

Τα περί ικανού δημάρχου που το ακούμε κι αυτό. Βεβαίως και πρέπειο να είναι κάποιος ικανός να αναλάβει υψηλά καθήκοντα. Αλλά θα πρέπει νε έχει και ικανή πολιτική από πίσω του. Γιατί άλλο ικανός να δημιουργήσεις ένα δήμο πρότυπο και άλλο ικανός να καταστρέψεις, να ξεπουλήσεις δημόσια περιουσία στο όνομα της αξιοποίησης και των επενδύσεων.

Τους σωτήρες το Χαϊδάρι τους έχουμε πλέον βαρεθεί. Τώρα αποφάσισαν να παίξουν «ανεξάρτητοι». Ο Δήμος μας πλέον αναστενάζει. Χρειάζεται συγκεκριμμένη πολιτική που θ’ απελευθερώσει το Δήμο. Θα τον καθιστά κέντρο ανάπτυξης της πόλης. Οι πολίτες θ’ αναφέρονται σ’ αυτόν.

Τελειώνοντας οι «ανεξάρτητοι» υποψήφιοι έχουν το λόγο τους να παρουσιάζονται ως τέτοιοι. Είτε γιατί δεν μπορούν να δουν στα μάτια το λαό με τις καταστροφικές πολιτικές των κομματικών τους φορέων οι οποίοι θα πανηγυρίζουν το βράδυ των εκλογών, είτε γιατί η φιλοδοξία τους εμπεριέχει και τη θέση του Δημάρχου.

Το φρούτο «ανεξάρτητος» δυστυχώς δεν προέρχεται από κάποιο αυτοφυές δέντρο της «ανεξαρτησίας» και της δήθεν «μη κομματικοποίησης». Πρόκειται για ένα μεταλλαγμένο φρούτο το οποίο έχει φυτρώσει σε κομματικά επιτελεία ή σε προσωπικές και μόνο φιλοδοξίες. Κι όπως πολύ καλά γνωρίζουμε τα μεταλλαγμένα τρόφιμα είναι και αφύσικα προϊόντα σαπίζουν εύκολα και κάνουν κακό στην υγεία.

Προφυλαχτείτε! Όχι στα μεταλλαγμένα και τους «ανεξάρτητους» μεταλλαγμένους.

Πρόκειται για τα ίδια κομματικά φρούτα που παρουσιάζονται ως «ανεξάρτητοι».

Θ.Σπηλιόπουλος "Θέλουμε να αλλάξουμε σελίδα στο Χαϊδάρι" συνέντευξη στην Αυγή

"Θέλουμε να αλλάξουμε σελίδα στο Χαϊδάρι" είναι το μήνυμα που στέλνει ο υποψήφιος δήμαρχος Θοδωρής Σπηλιόπουλος και επικεφαλής της παράταξης "Πολίτες σε δράση - Οικολόγοι Πράσινοι" μιλώντας στην "Α" και προτάσσει την ενεργό συμμετοχή των πολιτών προαναγγέλλοντας ότι θα συγκρουστεί για να διασφαλίσει τα συμφέροντα του Δήμου, γιατί, όπως είπε, "δεν μας κρατάει κανείς από το μανίκι".

 

Θα κάνουμε φύλλο και φτερό όλες τις συμβάσεις κινώντας και νομικές διαδικασίες για να εξασφαλιστούν τα οικονομικά συμφέροντα του Δήμου Χαϊδαρίου

 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ "ΑΥΓΗ" ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΑ ΒΙΣΚΑΔΟΥΡΑΚΗ.
  Ποιες είναι οι προτεραιότητές σας ως παράταξης;
Καλούμαστε σήμερα ως δημοτική παράταξη και αύριο ως διοίκηση του Δήμου Χαϊδαρίου να επιλύσουμε πολλά προβλήματα, που είναι απόρροια της μνημονιακής και αντιλαϊκής πολιτικής, όπως η ανεργία, η διάλυση του συστήματος υγείας, η απομάκρυνση διοικητικών υπηρεσιών κ.λπ. Ούτως ή άλλως τα αντιπαλεύουμε με καθημερινούς αγώνες, γιατί είμαστε πολίτες σε δράση, που συμμετέχουμε και πρωτοστατούμε για την επίλυση προβλημάτων και θέλουμε να εισαγάγουμε νέους συμμετοχικούς θεσμούς ώστε να αλλάξουμε σελίδα στο Χαϊδάρι και στην Ελλάδα.
Κάποια άλλα θέματα, όπως η συντήρηση των υποδομών, η διαφάνεια, η συμμετοχή, η τοπική ιστορία, η οργάνωση των υπηρεσιών, η τοπική αγορά, η αισθητική της πόλης κ.λπ. έχουν να κάνουν με το πρόγραμμα, το όραμα, το στελεχικό δυναμικό, τη διάθεση να συγκρουστούμε με συμφέροντα αλλά και να συνεργαστούμε ενεργοποιώντας την τοπική κοινωνία. 

Με δεδομένο ότι τα οικονομικά του Δήμου είναι περιορισμένα, πώς θα ανταποκριθείτε στις ανάγκες;
Εμείς, όταν παραλάβουμε τον δήμο, θα κάνουμε φύλλο και φτερό όλες τις συμβάσεις κινώντας και νομικές διαδικασίες με στόχο να εξασφαλιστούν τα οικονομικά συμφέροντα του Δήμου Χαϊδαρίου. Με τα μέχρι στιγμής στοιχεία οι ιδιώτες χρωστούν περίπου 7 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 2,5-3,5 εκατ. ευρώ προέρχονται από 13 δημοτικές επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος, που ο Δήμος ενοικιάζει σε ιδιώτες - ημέτερους. Υπάρχει δημοτική επιχείρηση που χρωστά στον δήμο 1,2 εκατ. ευρώ Επίσης, τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά χρωστούν στον δήμο από ανταποδοτικά τέλη 800.000 ευρώ. Ενώ 4 εκατ. ευρώ χρωστούν τα καταστήματα στον δήμο.

Ποια είναι η αναπτυξιακή πολιτική που θα ακολουθήσετε εάν εκλεγείτε;
Στόχευσή μας είναι να αναπτύξουμε τον τουρισμό με ανάπλαση του μετώπου στην παραλία Σκαραμαγκά και να αναδείξουμε την πολιτιστική κληρονομιά στην Ιερά Οδό, στη Μονή Δαφνίου, στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου, γιατί συνδυάζουν το φυσικό κάλλος με την ιστορική μνήμη. Ας μην ξεχνάμε ότι το Χαϊδάρι είναι ιστορική πόλη, όπως το Άουσβιτς, και πρέπει να γίνει κέντρο ιστορικής μνήμης (μπλόκο 15) και να ενεργοποιηθεί το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης. Πόσοι, όμως, από τους κατοίκους της πόλης μας γνωρίζουν αυτά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτει η πόλη μας; Είναι γνωστό ότι η Μονή Δαφνίου συμπεριλαμβάνεται στον Κατάλογο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco; Δηλαδή η Μονή Δαφνίου είναι στον ίδιο κατάλογο με την Ακρόπολη, το Σούνιο, τους Δελφούς, την αρχαία Ολυμπία κ.λπ.

Ποια είναι η αντιπρότασή σας στη λειτουργία των κοινωνικών δομών;
Δυστυχώς η δημοτική αρχή ξεπούλησε μέσω συμβάσεων παραχώρησης τις κοινωνικές δομές. Η παραχώρηση δημοτικών δομών, όπως π.χ. το κολυμβητήριο και το Πνευματικό Κέντρο, είναι ένα θέμα που θα επαναδιαπραγματευθούμε. Σε όλες εκδηλώσεις που διοργανώνουμε ή συμμετέχουμε οι κάτοικοι του Χαϊδαρίου μας μεταφέρουν το αίτημα της διασφάλισης των οικονομικών συμφερόντων του δήμου και της διαφάνειας. Εμείς θα το κάνουμε γιατί δεν μας "κρατάει" κανείς από το μανίκι. 

Μπορείτε, όμως, να ανταποκριθείτε στις ανάγκες δεδομένης της έλλειψης προσωπικού στον δήμο;
Αυτή την στιγμή υπάρχει έλλειψη προσωπικού, γιατί η δημοτική αρχή που είναι ο κατ' εξοχήν εκφραστής των Μνημονίων, ενώ είχε τη δυνατότητα να προσλάβει προσωπικό πριν από την απαγόρευση του "Καλλικράτη", δεν το έκανε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η καθαριότητα όπου απασχολούνται 33 εργαζόμενοι εκ των οποίων 19 με την αποκομιδή, και φοβούμαστε ότι με την πρώτη δυσκολία η δημοτική αρχή θα τα δώσει στους ιδιώτες, αν και εμείς έχουμε κάνει κινητοποιήσεις.
Εμείς πιστεύουμε στους συνεταιρισμούς και είχαμε επικρίνει τη δημοτική αρχή, που επέλεξε να παραχωρήσει το Πνευματικό Κέντρο σε αλυσίδα εστίασης με γεύματα 2,5 ευρώ αντί να στηθεί ένας γυναικείος συνεταιρισμός. Ούτε εξετάστηκε η συνεργασία με τα τοπικά καταστήματα εστίασης, ώστε να τονωθεί η τοπική αγορά.

Πώς αντιμετωπίζει ο Δήμος τα κοινωνικά προβλήματα της πόλης;
Ο δήμος δίνει 500 ευρώ ημερησίως μέσα από προγράμματα του ΕΣΠΑ, αλλά αυτό δεν επαρκεί και ευτυχώς που υπάρχει αλληλεγγύη ανάμεσα στους πολίτες, που έχουν ενεργοποιηθεί. Εμείς ως παράταξη πιέσαμε το Αττικό Νοσοκομείο να δεχθεί ανασφάλιστα παιδιά για εξετάσεις. Και γενικά συμμετέχουμε σε δράσεις αλληλεγγύης μοιράζοντας τρόφιμα και κάνουμε ό,τι μπορούμε για να είμαστε στο πλευρό του κόσμου.
Πρέπει να πούμε και κάτι άλλο. Η αγορά του Χαϊδαρίου πεθαίνει, με κλειστά τα καταστήματα περί το 30%. Εμείς το έχουμε βάλει στόχο ο κόσμος, που μένει εδώ, να μην προτιμά τα μεγάλα εμπορικά κέντρα και να ψωνίζει από το Χαϊδάρι.
 

Το Χαϊδάρι έχει προβληματική συγκοινωνία. Εσείς τι στοχεύετε να κάνετε γι' αυτό;
Όντως, το Χαϊδάρι δεν έχει μετρό, πράγμα για το οποίο έχουμε κάνει κινητοποιήσεις. Χρειαζόμαστε μια στάση μετρό στο Δημαρχείο και μια στο Αττικόν Νοσοκομείο, που είναι το ίδιο μεγάλο με τον Ευαγγελισμό, ενώ οι συνδέσεις με το λεωφορείο είναι αργές. Στόχευσή μας είναι να συνεργαστούμε με την τοπική κοινωνία αλλά και με συλλογικότητες που έχουν ειδική προσφορά και γνώσεις για την ασφαλή και ευχάριστη μετακίνηση πεζών, ποδηλατών, ΑμεΑ.